geluk bij een ongeluk

Ik maakte nog eens een hemdje, maar dit ging niet zonder slag of stoot. Het begon al toen de auto'tjes-stof die op Fonskes lijf geschreven stond toch wel een heel klein lapje bleek te zijn. Na veel gepuzzel - en een klein beetje gezeur - was het me dan toch gelukt om de patroondelen eruit te krijgen. Alles werd mooi overlockt en ik zette mij aan mijn Bernadetje om te beginnen naaien. Ik nam de twee voorpanden... en dat bleken twee linkervoorpanden te zijn!! Aaaaargh!! Daar zat ik dan, zonder extra stof. Over naar plan B: de voorpanden werden wit. Weliswaar met een lap minderwaardige stof die ik nog liggen had, maar enfin, men moet roeien met de riemen die men heeft.

Alles ging goed, tot ik aan de sluitbiezen kwam. Waarom is dat bij elk patroon weer anders?? Dan maar een eigen versie van gemaakt, met iets bredere biezen (om te contrasteren met het wit). Als ik nog een hemdje maak, ga ik toch eens te rade bij de naaijuf. In knopen en knoopsgaten had ik toen al lang geen zin meer, dus werden het drukknopen (die ook besloten om niet mee te werken, dus ben ik ze na het innijpen nog te lijf gegaan met een hamer...).

De afwerking mag dan niet optimaal zijn, ik ben toch wel tevreden met het eindresultaat. En Fonske ook, want er staan "autooooooo's" op eh - ken uw publiek.

Patroon: Knippie 3/2011.