26 april 2012

trui wordt jurk

En we zijn weer aan het recykleren! Een oude trui van mijn moeder werd een jurkje voor Sientje. Ik nam een goed passende trui als model en verknipte de grote trui op maat. Onderaan liet ik hem schuin uitlopen. Een snel project met leuk resultaat!


Voor:


Na:


23 april 2012

de broer en zus broek

Ik ben niet het soort moeder die, moest ze een tweeling hebben, die schaapkes altijd identiek zou aankleden. Maar soms is het toch wel leuk om te zien als twee schattige kinders in matching outfits rondlopen. Ik liep dan ook al een tijdje met het idee in mijn hoofd om broer en zus hier eens in corresponderende kleerkes te steken. En het werden broekjes.


Het patroon is dat van de Ben & Mia pants van Lily Bird Studios. Voortaan dus gekend als de broer en zus broek.


Vooraan en achteraan opgestikte zakken met paspel. Mooi gedemonstreerd door ons professioneel model.


Riemlussen en knopen voor de show.





En ze zitten nog comfortabel ook! Meer moet dat niet zijn.

10 april 2012

pimpampoentjes

Omdat ik niet direct een rode legging of kousenbroek vond in de winkel, besloot ik er zelf eentje te maken. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Ik maakte een patroon met een bestaande legging op deze manier, en het ging inderdaad even makkelijk als ik had verwacht. Ik ging wel omgekeerd te werk: eerst de stukken overlocken, en daarna nog eens vastnaaien met een lichte zigzag. Kwestie van extra stevigheid. Als ik het nog eens doe, zorg ik er wel voor dat de poep iets hoger komt (gevaar voor bouwvakkersr**t) en maak ik hem ook iets strakker.


Een ander projectje dat al een tijdje in de "pipeline" zat, was een zwierig laagjesrokje. Ik had nog een stofje met lieveheersbeestjes liggen (of pimpampoentjes, zoals mijn dochter het op school geleerd heeft) maar daar begon het probleem al. Ik weet niet hoe ik het in mijn hoofd haalde om maar een halve yard te bestellen, u raadt het al, te weinig stof. Maar geen nood, we gooiden daar gewoon wat rode stof tussen en problem solved. Maar ik had het kunnen weten, een ongeluk komt nooit alleen. Toen het ding eindelijk af was viel het mij al op dat het precies nogal aan de smalle kant was. Na de eerste pasbeurt bleek het inderdaad van datte, nikske zwierig rokske, wel een smal kokerrokje waarmee Sientje dubbel zoveel stapjes moet nemen om vooruit te komen... *ZUCHT* Ik steek het op de Ottobre, want ik heb juist gerekend, echt wel!! (denk ik toch :s ) De dochter was er wel content mee, maar die is blij met al haar mama's maaksel (hoe lang gaat dat nog duren...). Dus misschien, heel misschien laat ik het haar wel eens aandoen. Maar 't zal toch niet zijn om in de speeltuin te spelen, of in de zandbak te zitten of zo, tenzij dat ze het tot op haar heupen trekt...